Günlük yasama bir süre ara veriyorum;

çünkü çok fena hamileyim.

Belki buraya bir iki not eklerim arada, ama kaptırdım; bu halimle arkamda öfkeyle çalan kornaları duymayabilir, taksit yatırmayı unutabilir, telefondaki kırk yıllık “kendine iyi bak”ları, "çok öptüm”leri tanımayabilirim.

Bir amatör klip hazırlıyorum. Bir iddiam yok, ama onunla yatıp onunla kalkıyorum. Bestekarından aldıgım izinle, bence muhtesem ve çok az müzikseverin ya da belgeselcinin bildigi bir besteyi tanıtabilmeyi diliyorum.

Klip için bestenin önüne geçmeyecek, bir bardak suda fırtınaların koptugu, çok masum, çok sıradan bir öykü kurguluyorum.

Oyuncuları bildiklerinizin, artık dönüp de bakmadıklarınızın arasından özenle seçiliyor.

Bana artık doguma kadar kesintisiz uyku, “dagıtılacak konteynır dolusu sandalye” mesajlarına yanıt, ya da “ee, anlat bakalım”a gelmişlere güler yüz yok.

Simdi ilk hastam gelmeden bulunamayacagım karlı bir mekanda saatlerce yürümeye, kalp karıncıgımdaki bebegi düslerle beslemege gidiyorum;

sanırım bu ıssız yürüyüsler bir süre gündüz ya da aniden gecenin bir saatinde devam edecek.

Dogumdan sonra,

gizemli bir okyanus ve bir bardak suda kopmus fırtınada görüsmek üzere;

liyakata, beyaz zambaklara, evrendeki tüm sevgilerle…

düs hekimi yalçın ergir   http://www.ergir.com

PANO'YA DÖNÜS