Sevgili Çay Bardağı,

şu anda saat 22:22 ve ben inimde ortalığı karartmış, Depeche Mode'un "Little 15" şarkısını sesi SONUNA KADAR açık, milyonlarca kez döne döne dinleyerek, bu öğlen Beyaz Gezegen'de çektiğim fotoğraflara bakıyorum

ve nefesim tutulmuşken, şarkıyı tüm dolaşımımda hissediyorum.

Fotoğraflara bakarken içimi bir korku kaplıyor;

sanki çekerken orada görünmez olmuşum,

hatta ölmüşüm gibime geliyor.

Kimse beni görmezken o beyaz kalabalıkta,

sanki oranın güneşini bir tek ben görüyorum.

Bilmedik bir diyardayım;

yanımda bisikletim ve fotoğraf makinemi de getirmişim,

sesimi duyuramıyorum, sadece şarkıyı duyuyorum.

Gördüklerimi çekiyorum;

göndermiyor, kendim getiriyorum.