Bu seneki İsmail Cem TV Ödülleri'nde, "En İyi Belgesel" dalında birincilik ödülünü "Ayı ve İnsan" ile sevgili Ece Soydam http://www.ergir.com/2009/ece_soydam.htm almıştı

ve bugün uzmanlık alanı Kızılderililer olan Hacettepe Üniversitesi Amerikan Kültürü ve Edebiyatı Bölüm Başkanı sevgili Meldan Tanrısal ve arkadaşlarıyla belgesel izleyip tartışmak üzere Ece'nin evinde toplanmıştık.

Önce "Ayı ve İnsan"ı izledik. İzlerken damarlarımdaki kanın daha başka dolaşmaya başladığını, kalbimin başka, aklımın bir başka çalışmaya başladığını hissetmiştim zaten.

Ama ne olduysa o Kızılderili belgeselini izlerken oldu.

Bir yerde 8,5 dakika oturamayacak birisi olarak, 85 dakika boyunca çakılıp kaldım koltuğuma.

İçimdeki Kızılderililere olan sevgi, içimdeki hüzün bin kat daha arttı. Eğersiz bir atın sırtında ayrılmak istedim oradan - o kadar açık ovalarda, o kadar bir kartal gururunda kayalıklarda yaşamak istedim ki o anda.

Ayrıldığımda asfaltta, kaldırımda o bağları çözülmüş botlarımla kaktüsteki bir balık gibi hissediyordum kendimi.

Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak galiba. Yandı demir atım bundan sonra, umarım bu duygularla koltuğunu çıkartıp binmem ona.

Aşağıda Marlon Brando'nun 1973 Oscar Ödül töreninde, "En İyi Aktör" ödülünü almak (reddetmek) için sahneye çağrıldığında yerine Apache kızı Sacheen Littlefeather'ın çıkışı ve tepkiler - alkışlar arasındaki bir dakikaya sığdırmaya zorlanmış konuşması var:

ve Neil Young'un Marlon Brando'lu Pocohontas şarkısı:

düş hekimi yalçın ergir - son cherokee