yine

o kadar vakitsiz,

o kadar vakitsiz,

o kadar vakitsizdim ki;

odamı toplamam gerektiğini ben de çok iyi biliyordum.

evet; dağınıktı;

içeriye giremediğimde bir gün toplayabildiğimde alabilmek üzere,

montumu kapıdan odanın içerilerinde bir yere atıyordum.

vakitsizdim,

yemin ederim feci vakitsizdim.

kimseye iki satır yazamıyordum,

yazamayacaktım da,

anlatamazdım, hem anlaşılmazdı -

çaresizce küsülmeyi bekliyordum.

yok,

yok,

yok işte;

aklıma gelenlerden,

yapmam gerekenlerden,

yapmak için yanıp tutuştuklarımdan,

bu hale gelmiş, göz göre göre onu da bu hale getirmiştim.

odamdan özür dilemeli,

gönlünü alıp, söz vermeli,

yapmak için yanıp tutuştuklarıma

sonsuza kadar devam etmeliydim...

toplamıştım;

   bahtiyardım...

,

"ODA";

Everest Ana Kampı Dönüşü:

http://www.ergir.com/bos_oda_2.htm

(daha kötüymüş)

düş hekimi yalçın ergir    http://www.ergir.com