yorumu içinde

(ama yine de...)

esim ertüzün can

 

 

 

çıs-tak, çıs-tak, çıs-tak, çıs-tak,

dabadab, dabadab,

çıs-tak, çıs-tak, çıs-tak, çıs-tak...

 

kız seni oynarken görmüşler;

hoooooop, zilli zilli zilli zilliiii

 

...

 

5 dakika ara veriyorum.

 

aşağıdakini izlerken:

- gözlerimi kapatsam; dinlemesi ne kadar doyumsuz...     diye düşünüyordum

 

ve bu duyguya:

- sesini kapatsam; sadece bu parmakları, o perdeler arasında uzuuun yolculuklara çıkmış küçük parmağı izlemek bile ne kadar doyumsuz...      eklendi.

 

 

http://www.ergir.com/dogum_yili_1917.htm yazısının büyük gitarcısı Reşit Mazhar Ertüzün'ün torunu Esim Ertüzün Can.

(-hani filmlere konu olan sanatçı öyküleri vardır; yaşarken onca sıkıntı çekerler, ama arkalarında muazzam eserler bırakmışlardır.)

 

Belki bir gün yazabilirim Esim'in öyküsünü;

o başkasından dinlesem, zor inanacaklarımı.

 

Şimdilik sadece bu:

 geçenlerde uçuup giden o "son kuşlar"dan dedesi Reşit Mazhar Ertüzün'e -

o küçücükken eline gitarı tutuşturmuş gitar virtüözüne:

Grandfathers Suite Part 1 Stories

 

   
 

 

 
     

http://www.youtube.com/watch?v=JddQtQ2-Cjg

düş hekimi yalçın ergir

http://www.ergir.com

 

pano'ya dönüş