Okullar cumartesi günü öğlene kadar.

 

Radyoda “1 Ajansı”, okuldan çıkmış,

mahalleye koşan çocuklarız.

 

Her yaştanız, her boydanız;

bir de basket topumuz var.

 

Aramızda para toplamış,

demirciye çember kaynatmışız.

 

Çabuk gelin;

maç yapacakmışız.

 

Az ötedeki bakkalda gazoz,

bizim takımda gözlüklü bıdık,

top kaçarsa Atanalırspor’lular,

eve geç kalırsa azarlanacaklar var.

 

O cumartesi öğleden sonra,

seyyar arabasında armut satan,

cepli önlüğüyle çembere top atan,

emektar Kemal Amca da var.

 

Neyzen Tevfik Sokak’tayız.

 

KOŞUN; BU CUMARTESİ ÖĞLEN,

OKULDAN SONRA MAÇ VAR!...

 

 

** ** **

 

Solmuş bir düş mü bu?

 

Hayır; düşler, sadece ekrandaki dev adamları değil,

sokaktaki sıradan insanları da görebilenler,

 

peçeteli kadehten ne içtiğini bilmeyenler değil,

maç arasında yandaki bakkaldan gazoz içenler,

 

hipermarkette armudun iyisini seçenler değil,

seyyar armutçuyu da takıma seçenler,

 

yol vermeyince dövenler değil,

maçtan geç gelince azar işitenler,

ertesi gün eve yine geç dönenler için,

 

2010’da da var; 2030’da da hep var olacak.

 

Hep geçmişi, hep uzağı değil;

biraz yakını da görün.

 

Hala dünyanın en güzel ülkesindeyiz;

hep dünyanın en güzel ülkesinde olacağız.

 

Hala biz bizeyiz.

 

Ve hep biz bize,

hep sevgiyle kalacağız;

öğünün...

 

düş hekimi yalçın ergir

http://www.ergir.com

(elbette györgyi özoğuz’a da sevgilerle)

 

 

 

** ** **

"PowerPoint" sunum dosyası:

http://www.ergir.com/2010/presbiyopi.pps