|
Bir Paul McCartney Şarkısı Öyküsü
7 Nisan 1973 Cumartesi akşamı;
Notre Dame de Vie’de bir akşam yemeği (Mougins/Fransız Rivierası).
Yaşlı ressam sağlık nedenleriyle içemese de, konukları için kadeh
kaldırmaktadır; daha üretilecek çok güzellik vardır.
22.30’da vedalaşıp konuklarıyla, atölyesine geçer ve sabahın 3’üne
kadar tablosuna devam eder.
Pazar sabahı 11.30’da uyansa da kalkamaz yatağından. Bir milyon
kadına aşık olmuş kalp durur ve bir milyonuncu aşkı, Jacqueline
Roque, 45 yaş daha büyük hayatının biricik aşkı için telaşla yardım
ister.
10 dakika içinde doktorlar gelir ama 92 yaşındaki Pablo Picasso,
ardında muazzam bir işletim sisteminin ürünlerini bırakarak en güzel
tabloya veda eder.
** ** **
1973 Nisan’ının sonunda Paul McCartney (çok) sevgili Linda ile tatil
yapmaktadır.
O sırada Kelebek (Papillon) filmini çevirmekte olan Dustin Hoffman
ile karşılaşır
ve Hoffman sorar:
- Sen nasıl beste yapıyorsun?
Dünya Tarihi’ne Yesterday şarkısını armağan etmiş McCartney
yanıtlar:
- Gerçekten bilmiyorum, yapıyorum işte…
- Şu anda yapabilir misin?
- Bilmem???
- O zaman sana bir şey okuyacağım…
Orada 23 Nisan 1973 Time dergisi durmaktadır ve içinde “Pablo
Picasso’nun Son Günleri ve Final Yolculuğu”nun satırları yer
almaktadır.
Notre Dame de Vie’deki bir akşam yemeğindeki sözlere yer
verilmektedir. Paul McCartney müthiş etkilenmiştir ve gitarı kapıp
bir köşeye çekilir
ve sonunda yıllardır çok severek dinlediğim -
ama öyküsünü 10’larca, hatta 20’lerce kaynak tarayıp, özümseyerek
ancak 2015’de öğrenebildiğim o şarkı çıkar:
“Picasso’s Last Words”.
** ** **
The Wings ile söylediği bu şarkı bir milyonuncu kere çalarken,
yukarıda geçen ve geçmese de,
çok ilgisiz alanlarda çok çarpıcı diyaloglar, ruhuma taht kurmuş
isimler geliyor aklıma:
İspanya iç savaşında, Guernica’yı bombalayan Almanları resmeder
Picasso ve sergisinde bir Alman general sorar:
- Bu tabloyu siz mi yaptınız?
- Hayır siz yaptınız…
** ** **
Charlie Chaplin ve Albert Einstein konuşmaktadırlar. Einstein:
- Sanatınızda en takdir ettiğim husus evrenselliği. Tek kelime
söylemiyorsunuz ve yine de dünya sizi anlıyor.
“Doğru…” diye yanıtlar Chaplin ve devam eder:
- Ama sizin ününüz daha büyük; hiç kimse sizi anlamıyor ve Dünya
sizi takdir ediyor…
** ** **
Pablo Picasso, Paul McCartney, Dustin Hoffman, Steve McQueen,
Charlie Chaplin, Albert Einstein…
Özlüyorum;
içinden savaşları çıkarıyorum ve 20. yüzyıl gibi bir 21. yüzyılı -
içi bilgi dolu, içi kültür dolu, içi sevgi dolu insanlarını
diliyorum…
düş hekimi yalçın ergir 19 Ocak 2015
http://www.ergir.com
|
