Duyul(may)ACAK Bir Doğum Günü Armağanı: Efem...

İsterim ki bir gün sevenlerin hüznüyle toprağa verilmeyeyim.

Tam o sırada, uğurlamaya gelenlerin hep birlikte:
Kaptanzade Ali Rıza Efendi’nin “Efem”ini söylemelerini –
geride kalan Dünya misafirlerinde buruk bile olsa;
o günden de bir tat, duygusal bir iz kalmasını isterim.

Bugün benim doğum günüm. Dünya’ya gelişimin
“hem de 60.” değil - “henüz 60.” senesindeyim.

6000 sene yetmeyecek öğrenebilme, uygulayabilme, öğretebilme hissinde;
tanıma, her şeye (sil baştan da olsa) başlama azminde, hevesinde, keyfinde -
koşarak gitmek istediğim ayağa gelmez güzelliklerin tarifsiz heyecanı içindeyim.

Bugün, yani bundan sonraki yaşantımın “ilk” gününde;
gördüğüm - görmediğim, belki de hiç istemeden üzdüğüm dostlarımdan,
paha biçilmez, duyulmayacak (sanılan) bir doğum günü armağanı isteyebilir miyim???

Bu armağan sadece:
Arzu Görücü’den “Efem”i dinleyip:
https://youtu.be/2ybcRy9ciNc
https://open.spotify.com/track/6XAgNZMO7cP8fH711jVZnw

fısıltıyla ya da yüksek sesle eşlik etmeniz.

Benim tam şu anda hissettiğim baş dönmesini değil –
müthiş gönül dönmesini de aynen hissedebilmeniz.

Öfke değil, sevgi;
çekinme değil, yürekle katkı değil mi -
bir koca avuç yaşamda “güzellik” dediğimiz?

Kim ne de...-mez! Dese de fark etmez;
çünkü kanat varsa gizlenemez.

Gözleri yummak, kolları açmak serbest;
yerimiz, yenimiz, yüreğimiz hep geniş:

- Eğilmez başın gibi, gökler bulutlu efem;
dağlar yoldaşın gibi, bize ne mutlu efem...

Göremesek de, duyamasak da,
o an kendimiz gibi ve 1’likteyiz -
bu armağanı esirger misiniz??

Paranın alamayacaklarıyla,
gönül döndüren duygularla,
HEP BİRLİKTE ve SAĞLIKLA;
nice yıllara - 60000 yaşlara...

düş hekimi yalçın ergir http://www.ergir.com

27 Ağustos 002017 – güzel ankara