Öğleden (ya da Malèna’dan) Sonra...

Şu öğle zamanında, şu yağmurda, şu kalabalıkta, şu yalnızlıkta-
şu gürültülü, şu sessiz, şu sohbetsiz, hızlı yemek molasında -
şu telaşta, şu sonsuz "Son Dakika!"lar arasında -
Ennio Morricone'nin müziğiyle aşağıdaki 5 dakika 16 saniyelik videoyu izlemek:
https://youtu.be/W-YD2Y8ojYE

dünkü - evvelki günkü - geçen yılki öğlene devam edecekken, kimin umurunda -
bir gündüz düşü görüp, hemen paylaşanın ve buraya kadar okuyanların dışında?

“Herkesin bir Malèna’sı vardır…” der Malèna filminin (Cinema Paradiso'nun da) yönetmeni olan Giuseppe Tornatore.

Yıllar geçmiştir artık; izlediğiniz videodaki çocuk Renato’nun yaş almış sözleri duyulur Malèna filminin sonunda:

… çevirebildiğim kadar süratli pedal çevirdim;
sanki özlemden, masumiyetten, ondan kaçar gibi.

Zaman geçti ve çok kadın sevdim.

Ve beni sıkıca tutarlarken ve onları hatırlayacak mıyım?? diye sorarlarken:

- Evet; seni hatırlayacağım… dedim…
Fakat tek unutamadığım; bunu bana asla sormayan oldu:
Malèna…

** ** **

“Sanki hiçbir şey artık eskisi gibi olmayacak…” demişken ve bu tüm Dünya için geçerliyken, o kadar süratli pedal çevirmek istiyorum ki geçen yüzyıla -
artık pek çevrilemeyecek, artık pek izleyici de bulamayacak filmlere, artık beş bit-coin etmeyecek duygulara...

Öğlen bitiyor; şimdi koşturmaya, iş başına;
camın dışında rüzgar, dökülen yapraklar,
fonda sürekli Malèna…

düş hekimi yalçın ergir / güzel ankara
http://www.ergir.com  12:57