Buralardaki deyimle bir “genius” ile; yani elektrik-elektronik eğitimini USA’de tamamlamış; bilgisine ve disiplinine çook hayran olduğum mucit dostum sevgili Cenap Demir’le, kendi işletim sistemimiz doğrultusunda araçlarımızı kiraladık bu "araç kiralama diyarı"nda.

Cenap bir göz problemi yaşayınca, yine çook* sevgili göz doktoru dostum Tülin Eroğlu Kaynak (Türkiye'de gece yarısı olsa da), yine ilgiyle, yine bilgiyle yetişti imdadımıza.

Dün akşamki ürkütücü bulutun içinde; motorların ucunu göremediğimiz, damlacık ve buharı temizlemeye yetişemediğimiz, belki yosunun daha az kaygan olduğu zeminde 50 kilometre nasıl gittiğimizi, çok sevdiklerime yazmamalıyım detaylarıyla -

ama bir not düşecek olursam; yol boyunca yegane motorlular bizdik, devasa kamyonlar arasında.

Kapanmak üzere olan Starbucks da, tam bir vahaydı, buluttan çıktığımızda.

Birazdan kahvaltımızı yapıp bir yol kenarında, yine düşeceğiz yollara; bu kez güneş altında.

San Francisco’daki randevumuza motorlarla gitmeyeceğiz ama; tam şu anda:

Fonda’lı, Hopper’lı, Nicholson’lu eski, kült bir Hollywood filminde oynamaktayız -

kocamaan bir okyanus kıyısında...

düş hekimi yalçın ergir

https://www.ergir.com