fonda çalan: eve dönüş - cengiz onural

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

BUGÜNE DÖNÜŞ

 

 

Evet;

en yaşanası dönemiydi kocamış dünyanın,

1960’lı yıllar.

 

Yazmakla bitmezdi,

o rengarenk siyah-beyaz detaylar,

masum heyecanlar, ortak korkular,

ortak coşkular, küçük mutluluklar.

 

Ama bitmişti;

güzel bir aşk gibi göçüp gitmişti yaşananlar,

akıp gitmesi kaçınılmaz olanlar.

 

Peki; belli değil miydi?

Elbette bitecekti ve bitmeliydi.

 

Artık, bugüne dönmenin,

“Bugün”ü görmenin zamanı gelmişti.

 

Alınan her nefes kar;

kalan yaşamın ilk anı değil miydi?

 

Onlarca yıl sonra özlemle anılacak

onca güzellik daha bozulmamış;

güzel bir aşk gibi yaşanacakların

çoğu henüz başlamamıştı.

 

Yaşamın her dönemi bir armağandı

ve yaşanmışların yeri ayrıydı;

 

ne bugün, dünün aynısı olmalı,

ne de dün, bugünü çalmalıydı…

 

düş hekimi yalçın ergir    http://www.ergir.com

 

 

powerpoint sunum olarak: http://www.ergir.com/bugune_donus.pps