Kağıtlara bakarak ciddi ciddi konuşmam mümkün değil söyleşilerde, hatta konuşmanın nereye gideceğini de bilmem.

Ama bildiğim bir şey var; öğrencilerle birlikteyken çok daha kendim gibi, çok daha kantinde sohbette gibiyim. Bunu bu sene Bilkent Üniversitesi'ndeki söyleşimizde de hissetmiştim.

16 Ekim Perşembe günü, TED Ankara Koleji'ne davetliyim. Yaşamlarının en güzel yıllarına ortak olmuş bir büyük sınav öncesindeki on ikinci sınıflarla birlikteyim.

Bundan sonraki hayatımın ilk gününde, bundan sonraki hayatlarının ilk günündekilere,

kendi yolları için bir kazma, kendi defterleri için bir tükenmez kalem verebilme dileğindeyim.

Kendilerinden de çok şey öğreneceğim üç yüz elli yürekle,

kopya çekilmemiş bir hayatın sözlüsündeyim...