Biri beni kurtarsın.
Takıldım kaldım;
üç gündür sürekli Ronan Keating'den, Hugh Grant'lı, Julia Roberts'lı "Notting Hill" filminin soundtrackinden: "When You Say Nothing At All"u dinliyorum.
http://www.youtube.com/watch?v=AuJrEBtmM1Q
Dinliyorum,
dinliyorum,
dinliyorum,
çevremdeki kalabalığın girdabında
döne döne, özlemle, hüzünle dinliyorum:
All day long I can hear people
talking out loud
But when you hold me near, you drown out the crowd
Try as they may they can never define
What's been said between your heart and mine
Tüm takılıp kalmışları,
gözlerinin içi gülen,
"seni seviyorum" değil -
aslında hiçbir şey söylemeyen,
ama huzur ve sevgi veren birileri kurtarsın.
Ne kadar basit konulu olursa olsun, şamar atar gibi dersler vermese de,
ne kadar seviyorum Hugh Grant'ın, Love Actually, Bridget Jones's Diary gibi filmlerini;
Yeşilçam'ın Londra versiyonu masumiyetini.
Aslında öğleden sonra yarışta olmam gerekiyor,
yapacak onca işim - bir de kahve içme sözüm var;
ama sanırım az sonra bir başıma sinemaya gidiyorum...
düş hekimi yalçın ergir http://www.ergir.com