( gün batımında, Ankara’da – bu sevdalı kıyıda )

 

KITRINI POLI’NİN MANDALİNA KABUKLARI

 

yolda karşılaştığımızda

mandalina kabukları koyardık gözlerimizin üzerine

artsın acılara dayanıklılığımız diye...

 

der Haris Alexiou, hep “Kitrini Poli” sandığım

“Odos Aristetolous” şarkısında 

güneşin her akşam sularına gömüldüğü öbür sevdalı kıyıda

 

ve piyanosunun siyah beyaz tuşlarıyla

alır götürür beni eski bir sokak ortasına

kenarı tırtıklı, siyah beyaz bir fotoğrafa

 

yıllar sonra, ne olmuştur acaba

o bir zamanlar mandalina kabukları konulan göz kapaklarına

o sonu mutlaka ayrılıkla bitecek çocukluk

ama tüm yaşamın tek gerçek aşkına

 

neler gösterilmiştir o iki çift göze

artık neleri görmesi istenmemiştir o iki çift gözün

dinmez yağmurlar yağarken yanaklara

 

ve kim

bir daha, hangi başka gözün üzerine koymuş

koyabilmek için yanıp tutuşmuştur

bir başka mandalinanın kabuklarını

dayanıklılığı artsın diye acılara

 

kaç saniyede

kaç göz açıp kapayışında geçer uzun seneler

yağmaz yağmurları beklerken çorak yanaklar

gözlerin altındaki torbalar

geçmişini göremezken büyükler

geleceği mi görür çocuklar

 

...

yolda karşılaştığımızda

mandalina kabukları koyardık gözlerimizin üzerine

artsın acılara dayanıklılığımız diye...

 

 

benim gozlerim de kapalı

Muammer Ketencoğlu’nu dinliyorum

lambası yanmasa da olacak bir odada

 

dışarıda eski bir sokak, nisan yağmurları

 

    ucunda sevdalı Ankara kıyısı

 

       cebimde mandalina kabukları...

 

düş hekimi yalçın ergir       http://www.ergir.com

Bu yazının:

 

 PowerPoint Sunumu:

http://www.ergir.com/Kitrini_Poli.htm

 

PowerPointPresentation at:

http://www.ergir.com/Kitrini_Poli's_Tangerine_Peels.htm

 

İngilizcesi:

http://www.ergir.com/saatli/Kitrini_Poli's_Tangerine_Peels.htm