7- Ocak -2004  

Çarşamba     

Bir Aşı Günü

Bugün sürpriz aşı varmış; okulu kesif bir iyot kokusu sarmış. Sınıfta ağlayanlar, kireç gibi suratla sırasında oturanlar varmış.

Aşı "karma"ymış, fokur fokur bir şeyler kaynıyormuş. Beyaz önlüklü, çatık kaşlı adamlar, yanlarında buzzz gibi hanımlar, tuttuklarının kolunu siliyor, cart diye iğneyi batırıyorlarmış. Kaçacak delik yokmuş; gözlerini kapıyor, dişlerini sıkıyor, kolunu sıvıyormuşsun. Gözlerini aralayıp, öğretmene "hiç acımadı" diyenlere kötü kötü bakıyormuşsun. Aşı olmuş gibi yapanlara sinir oluyor, susuyor, tam o sırada bir kolundan girip öteki kolundan çıkan kocaman bir iğne yiyormuşsun.

Sonra aşı tatili başlıyormuş. Kale direği olmaktan paramparça olmuş çantanla eve dönüyormuşsun. Ateşin çıkıyor, kolun davul gibi şişiyor, annen "aşı tuttu" diye seviniyormuş. Yalvara yakara aşağıya, maça gidiyor, en sert şut aşılı koluna geliyormuş. Eve dönünce aşısız kolunun üzerinde divana uzanıyormuşsun. Radyonun sesi geliyor, kapı çalıyormuş. Kapı yine çalıyormuş, kapı hep çalıyormuş. Gözlerin kapanıyormuş.

İçeriden tanıdık, çok sevdik, çok özleyeceğin sesler geliyormuş;

uyuyormuşsun.

Karlı bir gece uyanıyormuşsun;

içeriden hiç ses gelmezken bu satırları yazıyormuşsun...

düş hekimi yalçın ergir   http://www.ergir.com