belki,
“ne güzeldir yollarda olmak şimdi” diyemeyecekti,
hatta yolda olmaktan tir tir titreyecekti,
ama son arzusunu sormalı,
onu artık bir yola koymalıydım.
Şu “Doğum Yılı 1917” yazısına 17 Haziran’da başlamış, 28 Temmuz’da tamamlayabilmiş;
gece, çay, kabak çekirdeği, günün ilk ışıkları falan derken ufak ufak sigara da içmiştim.
Dün yazı & sunumu bitirmiş, finallerden sonra tatile girmiş öğrenci gibi sokağa çıkıp,
ellerim ceplerimde, ıslık çalarak gezmiştim.
Bugün de sıra gelmişti şu sigarayı yola koymaya;
üşenmeyip gidip koymuş -
yanına da bağdaş kurup oturmuştum.
Çalan telefona “tren bekliyorum” derken;
gelmiş trenim, dağılmış tütünlerim,
konu bitmiş,
sona ermişti sigaralı günlerim.
** ** **
Dönüyordum;
sırtımda çanta,
içinde paramparça yarım paket sigara,
kollarını açmış, kutlamaya hazırlanan
Ankara Garı’na giriyordum...
