|
|
- Bach mı?
- Can Atilla…
Floransa – Rönesans’ın kalbi; İngiltere’de, “25/Thirty”nin “bir gezginin bakışı”ndan hazırladığı: “A Traveller’s Gaze” belgeselinin ilk bölümünün kenti.
Ve belgeselin her şeyi; yani yönetmeni, yazarı, müziklerinin bestecisi, Londra’da kendi gitar okulunda nice gitar üstadı yetiştirmekte olan gitar üstadı Mete Ege.
Mete Ege, belgeselin tüm müziklerini yaparken sadece Floransa’daki mimarlık şaheseri, 1436 yapımı Duomo’nun görüntüleri sırasında çalacak müziği, dostu Can Atilla’nın yapmasını ister.
“1453 Sultanlar Aşkına”, “Aşk-ı Hürrem” gibi albümleriyle Osmanlı’dan günümüze müziği yeni bir dalgayla kıyılarımıza vurdurup kendimizi keşfettiren, “eski”mizi – “yeni yaş”ıyla bize sevdiren Can Atilla da kapanır ve kocaman şekilsiz bir inciyle(*) stüdyodan çıkar.
Adı bile konmamış bu beste sadece Floransa belgeselinde fonda çalar. Bu belgesel ülkemizde İZ TV’de yayınlanır. İzleyenlerin çoğu fondaki müziği asırlar öncesinin bir barok bestesi olarak algılayıp üzerinde durmazlar bile; beste de Can Atilla’nın hiçbir albümünde yer almaz ve iz bırakmadan silinip gider.
Mete Ege, Can Atilla ve Emre Engür çok yakın arkadaştırlar.
Sevgili Emre Engür’ün eşi Aylin Engür, dostları Can’ın bu isimsiz bestesini cep telefonunun müziği yapar
ve o cep telefonu bir gün, bir düş hekiminin yanında çalar…
(tam ekran izlemeniz önerilir)
ya da direkt link:
düş hekimi yalçın ergir http://www.ergir.com (*)barok: “şekilsiz inci” demektir.
can atilla: mete ege: http://www.metesguitarworkshop.com/
|
|